Home
   Wie ►
   Waarom ►
   Waar ►
   Voorbereidingen ►
      De kavel
      Keuze bouwer
      Tekenen .....
      Sonderen
      Nog meer tekenen
      Keukenperikelen
      Tuin
   Bouwen ►
   Dagboek
   Fotogalerij ►
   Gastenboek
   Te koop ►
   Contact en route
Wat voor huis willen we eigenlijk?

We moesten eerst een keuze maken voor het soort bouw. We verdiepten ons eens in de mogelijkheden:

  • Traditionele bouw, waarbij het huis steentje voor steentje opgebouwd wordt;
  • Prefab betonbouw, waarbij ze al in de fabriek hele stukken vloer en muren maken en het op de plaats zelf snel in elkaar zetten, en daarna de buitenkant afwerken met isolatie en bakstenen;
  • houtskeletbouw, ook hierbij wordt het skelet al in de fabriek gemaakt, op de plaats zelf in elkaar gezet en verder afgewerkt.
  • houtstapelbouw, een soort grote puzzel, met allemaal vooraf op maat gemaakte "logs", mooie houten palen, die op de bouw in elkaar gestapeld worden.
De keus tussen traditionele bouw en prefab betonbouw was snel gemaakt, qua prijs en qua tijd zit daar behoorlijk verschil in, bovendien was Roel al bezig met een prefab betonbouw huis, dus konden we van zijn ervaring tot nu toe al gebruik maken bij die keus.

Dan de keus tussen beton of hout. Dat was nog niet simpel. Want het heeft beide voor- en nadelen.

  • Een argument voor hout: Hout voelt gewoon heel erg lekker, het leefklimaal binnen is beter (ook al is betonbouw tegenwoordig zo goed geisoleerd, dat het niet zo veel meer uitmaakt, zegt men). Hout warmt sneller op 's morgens en geeft ook 's avonds zijn warmte weer sneller af. Maar dat is niet alleen een voordeel, het kan ook een nadeel zijn. 's Zomers wil je dat je huis zo langzoom mogelijk opwarmt (het liefst helemaal niet) en 's winters wil je dat je huis de warmte langer vast houdt s' avonds. Tja.
  • Een argument voor beton: de geluidsoverdracht is minder. Bij hout is dat wat lastiger, en aangezien er ook op de 1e verdieping een gezin gaat wonen, is dat toch wel een belangrijk punt!
  • Nog een argument voor hout: het ruikt gewoon lekker! Maar om eerlijk te zijn: dat is alleen bij houtstapelbouw. Dus als het een andere keuze zou worden: gewoon maar een brandertje met etherische olie neerzetten en niet zeuren.
  • Nog een argument voor beton: een houten huis is gewoon duurder als je het mooi afgewerkt wil hebben. Het kan wel net zo "goedkoop" als betonbouw, maar dan blijft het een "schuuridee" hebben.

Om onze keus te bepalen gingen we kijken bij een aantal bouwers die we uit de grote stapel informatie-materiaal geselecteerd hadden. Voor de prefab-beton bouw waren we terecht gekomen bij Allure. De bouwer die ook het huis voor Roel en Anne gaat bouwen. Voor de houtskeletbouw hadden we Scana op het oog. En voor de houtstapelbouw Finn-Logs.

We maakten dus een aantal afspraken. Omdat Finn-logs en Scana bouw beiden wilden dat wij naar het kantoor kwamen gingen Karin en ik samen op pad. Zo'n eerste kennismaking konden we best samen, daar hoefden de mannen geen vrije dag voor te nemen.

We gingen eerst langs bij Finn-Logs, waar we naar binnen wandelden en met de geur van het hout in onze neus, een kopje heerlijke Israelische thee dampend voor ons staande, een heel prettig gesprek hadden over de mogelijkheden. Al snel besloten we wel dat het zou moeten gaan om houtskeletbouw, want het kantoor waar we zaten was een voorbeeld van houtstapelbouw, en dat wordt aan de binnenkant niet verder afgewerkt, dat blijft hout. Op zich wel mooi, maar de kruisverbindingen die nodig zijn om het stevig te houden, zitten ook overal zichtbaar, en dat vinden we toch niet zo mooi. Maar geen probleem, Finnlogs bouwt ook in houtskeletbouw, dus daar praatten we verder over. Het was een prettig gesprek. Ze voelden helemaal aan wat wij mooi vonden en het was ook allemaal mogelijk. Ze lieten mooie plaatjes zien van prachtige huizen, lieten de eventueel te gebruiken materialen zien. Ja, prachtig allemaal, maar of het dan ook nog binnen ons budget zou passen? Op de weg terug trokken wij de conclusie, dat ze heel graag een prachtig huis voor ons zouden willen bouwen, maar dat we bij deze mensen zelf heel erg de prijs zouden moeten bewaken, omdat ze zelf zo enthousiast zijn over hun mooie product, dat je daar al snel in meegesleept kan worden.

Dan hadden we Scana bouw. Weer gingen Karin en ik er samen heen. We werden ontvangen door Bianca, een spontane dame, die toch ook wel heel zakelijk overkwam. We hadden van te voren al een prijsidee ontvangen na telefonische contact, en legden direct maar op tafel, dat we een maximum budget hadden en dat de prijsopgave daar eigenlijk wel wat boven uit kwam. Dat was niet zo'n probleem. Er kon op een hoop nog wel bezuinigd worden. Dan moesten we bijvoorbeeld niet kiezen voor red cedar hout, maar voor grenen. En zo waren er nog wel een hoop dingen. Ze vertelde dat als de architect zou gaan tekenen, zij hem wel in de gaten zou houden voor de keuze van "niet te dure materialen". Toen we eenmaal weer weggingen, hadden we het idee dat wat wij wilden, hier wel zou kunnen.

Allure was wat soepeler, de verkoper kon wel naar ons toe komen. Op een avond, zodat ook Jan en Floris er gelijk bij konden zijn. We hadden een gesprek met Herman, de schoonzoon van Jan Nieuwenhuis waar Roel steeds contact mee heeft. We praten over wat wij willen en wat er vanuit Allure mogelijk is. Hij vertelt ons hoe prefab-beton-bouw precies in zijn werk gaat. Hoe we samen met Allure het ontwerp aan kunnen pakken. Hij doet een voorzichtige schatting van de kosten van een huis zoals wij dat willen hebben. Dat zou net moeten kunnen binnen ons budget.

Nu hadden we nog steeds drie mogelijkheden. Dus vroegen we een aantal referentie-adressen om te kunnen bekijken. Zaterdag 25 november trokken we er een dagje voor uit, en we toerden langs een aantal huizen.

We bekeken een huis in Lekkerkerk wat gebouwd was door Scana bouw. Een prachtig stukje natuur, bos en vijvers, een schitterend uitzicht vanuit de keuken, met daarvoor een veranda, waarvandaan je zo het bos in loopt. Geweldig! Maar om niet bevooroordeeld te raken, moesten we dat even snel vergeten, en alleen letten op het huis. Tja, en dat zag er van buiten toch wel erg "schuurachtig" uit. Geen kozijnen, geen vensterbanken, ruw hout, met van die planken die over elkaar heen vallen. Nee, dat vonden we niet mooi. Maar dan de binnenkant. Een juweeltje! Je kon zo zien dat het met heel veel liefde was afgewerkt. De eigenaar had het zelf gedaan. Tja, als je handig bent en een hoop tijd hebt, dan kan dat. Maar dat zijn twee dingen die bij ons toch wat moeilijker liggen! Het huis voelt lekker van binnen, vloerverwarming, een goed leefklimaat met roosters in de ramen, en alles echt heel mooi afgewerkt. Floris was direct verliefd op de keuken, vol trots vertelde de eigenaar, dat hij die in Tjechië besteld had en zelf had geïnstalleerd. Maar als we weer naar buiten lopen en de buitenkant zien.....

Naar Iepenburg voor een huis van Allure. Ongeveer vergelijkbaar met de grootte en de stijl die wij in gedachten hadden. Het zag er van buiten mooi uit. Statig, keurig afgewerkt, mooie materialen. We bellen aan en gaan binnen kijken. We worden rondgeleid en op het eerste gezicht ziet het er allemaal wel mooi uit. Maar het "voelt" niet lekker, koud, een beetje klammig. Dat was wel te verklaren, want deze mensen wonen er nog niet. Dus staat de kachel ook nog niet echt hard aan. Wat ook een beetje tegenviel was de afwerking binnen, er zaten best een aantal schoonheidsfoutjes in. De vensterbanken sloten niet echt mooi aan op de ramen en de muur ernaast. Bij de trap was ook wel een beetje gesmokkeld. Eerlijk bekende de eigenaar dat zij veel van de afwerking binnen zelf hadden gedaan, inderdaad: de vensterbanken en de trap! We hadden niet echt een heel goed gevoel hierover toen we het huis weer verlieten. Tot overmaat van ramp wilden we wegrijden en bleken we een lekke band te hebben; over een stukje bouwmateriaal heen gereden. Verdikkies! Jan en Floris gaan de band verwisselen, en ik loop nog maar eens langs het huis ernaast. We hadden net gehoord dat dat huis ook door Allure was gebouwd. Er kwam een man naar buiten, even kijken wat ik daar aan het doen was. Ik vertelde het hem. O, kom maar even binnen kijken, was zijn reactie. En dat huis voelde direct "lekker behaaglijk". Zij woonden daar al een half jaar. En alles zag er even keurig afgewerkt uit.  Dat gaf direct al een veel beter gevoel! Die lekke band die moest blijkbaar zo wezen ....

In Koudekerk aan de Rijn tenslotte gingen we nog naar een huis wat door Finn-Logs was gebouwd. Floris en Karin hadden geen tijd meer om mee te gaan, door de lekke band was het al later dan bedoeld, dus reden Jan en ik er samen heen. Een prachtige omgeving, boerenland, met smalle weggetjes tussen sloten in, met knotwilgen erlangs. Achter op een boerenerf, met een slootje met riet erlangs, vonden we tenslotte het huis. Aandachtstrekker was direct een leuke veranda in de binnenhoek van het L-vormige huis. Met een paal waar het dak dan weer op steunde. Leuk gebouwd. Maar net als het huis van Scana bouw zag het er aan de buitenkant ietwat simpel uit, weinig vensterbanken, de overgang tussen steen en hout was wat slordig afgewerkt vonden wij, en ook weer van dat ruwe hout. Ja, als je van dat soort huizen houdt is het misschien wel mooi, maar het is niet echt wat wij mooi vinden. De onderste twee rijden van de dakpannen lagen een beetje in een knik. Jammer. We spraken met de vader van het echtpaar dat hier woonde. Tja, zegt hij, dat was inderdaad wat jammer. De constructeur zegt dat het niet goed door Finn-Logs is aangeleverd, terwijl die zeggen dat de constructeur het niet goed heeft afgewerkt. Tja, en dan? Dan zit je dus met een knik in je dak. Binnen kijken konden we hier niet. Wel even door de ramen gekeken, en het zag er allemaal keurig uit binnen.

Om compleet te zijn keken we ook nog bij een houtstapelbouw huis aan de Rijndijk. De eigenaar liet ons trots zijn hele huis zien. En een foto-boek van tijdens de bouwtijd: hij had het met een aantal vrienden helemaal zelf gebouwd. Ja, prachtig hoor, zowel binnen als buiten. Maar je moet wel echt van die stijl houden. Het doet mij toch wat te veel aan een sauna denken. En daar ga je toch ook niet in wonen?

De keus was dus nu teruggevoerd tot: houtskeletbouw of prefab-beton-bouw. We kwamen nog eens met zijn vieren bij elkaar om over de voor- en nadelen te praten en te proberen een keuze te maken. Het lukte nog niet helemaal. We besloten voorlopig de keuze even open te houden en zowel met Allure als Scana bouw een tweede afspraak te maken.

Want Finn-Logs was inmiddels al afgevallen, nadat we een voorlopige prijsopgave kregen, want ie kwam toch echt boven ons budget, en dan kun je wel gaan beknibbelen op materialen, maar dan wordt het toch minder mooi.

En toen ik daarna Scana bouw belde om een afspraak te maken om nog eens langs te komen op kantoor, vertelt ze ons: "Nee, dat lijkt me geen goed idee. Als ik heel eerlijk ben, denk ik dat jullie toch geen mensen zijn voor hout. Peter (waar we hadden gekeken, uit het Loetbos) zei dat ook meteen. En ik heb het erg druk op het moment en moet even gaan schiften, dus alleen contacten aanhouden waarvan ik denk dat het wat wordt!" Nou ja, de keuze wordt dus gewoon voor ons gemaakt! Aan de ene kant ben ik helemaal verbluft, en voel ik me ook gewoon afgepoeierd. Aan de andere kant, "go with the flow", blijkbaar moet deze keus zo zijn!

Dus het wordt beton en het wordt Allure.