Eenmaal besloten voor het zelf bouwen van een huis moet er ook een plekje komen waar het kan staan. Dus: een kavel zoeken. Want alleen met een vrije kavel kun je bouwen zoals je dat zelf wilt. We keken op Funda, en zochten naar losse kavels. Een lapje grond ergens midden in de stad, waar om de een of andere reden nog nooit een huis op gebouwd was. Of een stukje buiten, wat eerst weiland was, maar waar nu, omdat er in de omgeving ook al gebouwd wordt, een bouwvergunning voor afgegeven is. Nou, dat is lastig zoeken. Want de meeste kavels die je op die manier vindt, daar mankeert wel wat aan. Zo vonden we er een waar een waterleiding op lag, waardoor je 60 vierkante meter van je kavel niet mag bebouwen. Of heel veel kavels waar alleen maar “laagbouw” mag. En met laagbouw bedoelen ze dan niet: geen flat, maar een huis van één laag met een kap. Nou is dat nog niet zo’n probleem, maar op de meeste kavels zit dan een beperking dat je maar zoveel procent van het kavel mag bebouwen, en dan is laagbouw gewoon niet groot genoeg. Het bleek erg lastig.

	een kavel in het prachtige dorpje De Meie, prachtig gelegen aan een riviertje, mooi groen, maar er mag alleen maar 1 laag met kap gebouwd worden, en maar 25% van de grond, dus niet groot genoeg jammer, jammer

Ik kwam bij het surfen op Internet ook wel eens projecten tegen waar vrije kavels werden uitgegeven, waar je dan zelf een huis op mag bouwen. Bij Nootdorp was er zo’n gebied, maar helaas, dat was wat al te prestigieus voor ons. Erg grote en dure stukken grond. Dat was alleen weggelegd voor de rijken der aarde blijkbaar. Want als je 4 of zelfs 5 ton voor een stuk grond moet betalen heb je niets over om nog een huis te bouwen. In Alphen was er ook een gebied rond het Archeon, daar waren de stukken grond wel betaalbaar, maar daar waren de regels weer zo apart. Het moest een huis zijn in Romeinse stijl! Volgens navraag bij onze "bouwer”, Allure, bleek ons vermoeden bevestigd te worden, dat is een erg dure stijl om te bouwen. En bovendien, toen wij eens in die wijk gingen kijken wat er al stond, kregen we het er aardig benauwd van. Tussen de hoge grote huizen zat net aan beide zijden 5 meter tuin, en vaak stond daar dan ook nog eens een garage op. Daar zit je dan later, hutje mutje tegen elkaar aan. Dan was er achter het huis nog wel een lapje van 10 bij 10, maar dat is toch ook niet zoveel. Nee, dat is ook niet ons idee van wonen. We willen wel graag wat ruimte om ons heen.

Tot ik opeens bij het zoeken op internet tegen het project Leidsche Rijn in Utrecht aansurfte. Daar wordt een hele nieuwe “stad” uit de grond gestampt. Met heel veel projectbouw, waar mensen een door een projectontwikkelaar ontworpen en nieuw gebouwde woning kunnen kopen. Wat dus voor ons doel niet geschikt is, want dan heb je het zelfde probleem als bij bestaande woningen. Niet om te vormen voor dubbele bewoning, of daardoor veel te duur. Maar ze geloven in Utrecht blijkbaar ook in het “zelf doen” van mensen. Want ze bieden ook daar stukken grond aan als vrije kavels. En die blijken wat minder duur te zijn dan in Zuid Holland. En dan kan het wel! Maar dat is wel weer verder weg uit het gebied wat we afgesproken hadden (ergens tussen Den Haag, Gouda en Rotterdam, zodat het voor ons nog te berijden was naar Dordrecht, waar mijn ouders, een broer en een zus wonen, en voor Floris te doen was naar zijn werk). Dus ik ging eens een keer naar het gebied kijken en langs bij het info-centrum Leidsche Rijn, tja, het zag er allemaal wel aantrekkelijk uit. Voldoende voorzieningen in de buurt, vlak bij een grote stad voor het uitgaan, en toch een wijk met lekker veel groen, parkjes en weinig hoogbouw. En drie kwartier naar Dordrecht is nog net te doen. En voor andere familie en vrienden zitten we weer wèl dichterbij. En voor Floris was het ook centraal genoeg voor zijn werk. Dus okè, dat zagen we allemaal wel zitten.

Maar in tegenstelling tot Nootdorp en Alphen, waar het project al lang gestart was en nog steeds kavels te koop waren, waren deze kavels blijkbaar wat gewilder. Ja, logisch natuurlijk, betaalbaarder! Alles was al in optie, en we werden op de reservelijst geplaatst. Dus heel weinig kans meer. Maar als we nog even konden wachten: er kwamen nog wel nieuwe projecten. Eentje in de Rietvelden in Vleuterweide met 4 vrije kavels midden in een wijk van projectontwikkelaarswoningen. Dat zag er wel leuk uit. Niet al te grote kavels, dus nog betaalbaar, en een redelijk groot bebouwingsoppervlakte van 40%. Redelijk vrij omdat het niet direct grenst aan de achtertuin van de buren, maar aan drie kanten vrij: twee kanten een weg, en aan de achterkant een brede sloot. Eén was er zelfs aan vier kanten vrij. Dus voor die 4 kavels schreven we ons in, en dan maar duimen dat we ingeloot zouden worden. Want omdat vrije kavels in Leidsche Rijn schaars en gewild zijn, wordt er geloot. Iedereen mag zich inschrijven, tot een bepaalde datum, en dan wordt er door de notaris geloot. En dan maar hopen dat onze naam uit die hoge hoed tevoorschijn komt.

Een ander project lag in het Johannitterveld. Heel apart, want daar wordt tussen bestaande boerderijen en huizen in gebouwd. Maar juist daarom wilden ze voorkomen dat er heel lang bouwverkeer is, en hadden bedacht dat het projectmatig gebouwd moet gaan worden. We gingen naar de voorlichtingsavond. Want wat houdt dat nu in? Nou, dat er 18 kavels zijn, en dat iedereen die daar een kavel koopt, lid wordt van een vereniging, en er dan samen bepaald wordt welke architect en welke aannemer er worden ingehuurd. En dat het bouwtraject allemaal gelijk op loopt. Om dat te bewaken wordt er een projectbureau ingeschakeld die het hele traject begeleid. (maar daar ook wel 4% van de totale kosten van je woning als vergoeding voor vraagt). Ze vertelden ons dat het, omdat je alles gezamenlijk doet, goedkoper wordt dan wanneer je zelf gaat bouwen. Nou, daar twijfelde ik wel aan, en ik belde hen de volgende dag eens op, om te vragen hoe duur het ongeveer zou komen voor een woning zoals wij die wilden. Ja dus, duurder dan de catalogusbouwers ons verteld hadden. Bovendien komt daar ook bij, omdat ze het “groen” willen houden er maar 35% van de kavel bebouwd mag worden, dus willen we ons grote huis bouwen, dan moeten we een grote kavel kopen. En ook dat maakt het natuurlijk duur. Maar goed, voor twee kavels zou het net kunnen. Dus schrijven we ons ook daar op in. En toen de spannende tijd van het afwachten.