Keep Hope

Bij het rustig nalopen ontdek ik allemaal kleine dingen die niet in orde zijn:
			Zonde hoor! Maar het komt in orde wordt ons verzekerd.
Maar eerst wordt er verder gewerkt: De loodgieter is aan het werk bij de dakgoot, eerst drogen met de fohn of de vlammenwerper, dan primer er op, gaatjes boren, en coating er op.

	De pijpjes voor de MV en de CV
De metselaars gaan aan het werk:
De stenen worden klaar gelegd.
Metselspecie uit een grote silo wordt met de kruiwagen naar de benodigde plek gebracht.
De eerste stenen worden op de fundatiebalk neer- gelegd.		Dus: de eerste steen is gelegd op 13 december 2007. Of geldt dat eigenlijk niet bij prefab bouw?
En al snel staat er een muurtje.
Er wordt om de ramen heen gewerkt: aan de onderkant laten ze ruimte open, daar komt een cementen waterslag, en aan de bovenkant leggen ze een ijzeren hoekstuk en bevestigen een coating zodat het water niet op de vensterbanken komt.

En voor ze dan weer verder metselen legt Jan er de pijpjes voor de screens tegen.

dan weer isolatie er tegen aan, en tenslotte een touwtje er langs, zodat het netjes blijft zitten terwijl ze verder metselen.


In de achtergevel wordt nu ook het grote tuindeurenkozijn geplaatst:
Metselen aan de voorgevel:
Het vensterkozijn in de zolder-voor-gevel wordt erin gezet, en jammer hoor, ook weer een beschadiging!


Op een mooie dag gaat Jan alvast aan het verven:
eerst plamuren,
dan verven.
En nog wat meer pijpjes bevestigen:

19 december: Vlak voor de kerstvakantie gaan de dakpannen gaan er nog op:
De pannen gaan met een liftje omhoog,
worden in stapeltjes neergelegd, en stuk voor stuk netjes op de houten latjes gelegd.

De nokpannen worden van te voren van gaatjes voorzien, en boven op het dak vastgespijkerd aan de nok.

		De loodslabben onder de velux dakramen worden aangetikt.
Er zijn net niet genoeg pannen! Er blijven 2 rijtjes leeg... Raar hoor.		Pas in januari wordt het laatste rijtje dichtgemaakt.
januari 2008: de metselaars gaan weer verder, de muurtjes groeien snel omhoog.

de oostmuur	de zuidmuur	en tenslotte: de noordmuur
Ze maken keurige uitsparingen voor de afvoeren van de MV en CV		en dan op 14 januari: het laatste rijtje:
en de laatste steen:

klaar, alleen nog opruimen
Soms gaat er wel eens iets mis, door de harde wind is er een raam naar beneden gevallen: helemaal kapot! Gelukkig zijn er geen ongelukken gebeurd.


Inmiddels is Jan begonnen met het verven van de venster- kozijnen op de 1e verdieping, nu kan hij er nog goed bij, straks als het werzalith er op zit, is dat veel minder gemakkelijk.

Half januari beginnen de timmermannen met het houten raamwerk waar later het werzalith aan bevestigd zal worden.
een stukje afmeten:	zagen:	even passen:	en bevestigen:


En zo komt er een heel rachel- werk op de muur te zitten	De buisjes voor de electra blijven er keurig achter:	Door de iets uitstekende kanaalplaat moeten ze daar heel veel kleine stukjes maken! Dat is wel even lastig.

isolatie naar boven brengen

en bevestigen

dan komt er een laag folie overheen, eroverheen hangen, vastnieten, afsnijden.



daarna de latjes ertegen:
		nu maar wachten op het Werzalith.
Ondertussen gaan ze verder met de zoldergevels, maar daar hoeven ze geen isolatie tegen te doen, dat is al geisoleerd, dus alleen houtwerk, alleen wel isolatie langs de kanaalplaten.


Voor ze volgende week de balkonvloer gaan smeren, gaan wij eerst de pijpjes voor de electra naar de centraaldozen leggen, anders kan het later niet meer.

Daarbij komen we een dichte inbouwdoos tegen, dus gaan we de rest eerst maar eens controleren.
dus de dopjes van de inbouwdozen afhalen	kijken of ze goed open zijn	de pijpjes zoeken	en desnoods openhakken omdat de muur niet recht onder het gat zit.
oei, het pijpje is niet meer te vinden tussen de voeg!		We komen nog een hoop tegen wat niet goed is, we geven het allemaal door aan Geert, die beloofd dat het in orde komt.

Ferry, de boorder aan het werk, om die dichtzittende wandcontactdozen open te maken, nieuwe gaten te boren, sleufjes te freezen:

het meeste gaat prima, maar van een muurtje maakt hij toch wel gatenkaas, Dat was te verwachten zegt Geert, het was een klein dun muurtje, maar we zullen het wel weer "fiksen".

Maar ondertussen fiksen ze ook wel een paar dingen die nog op het lijstje stonden.
zo wordt het stukje vloer bij de trap gestort
en de beschadigde gipsplaten worden verwijderd en er worden nieuwe ingezet

februari 2008:
Het raamwerk voor het wezalith is klaar, maar het werzalith is er nog niet, dus gaan ze nu eerst binnen verder werken, ze gaan beginnen met de deurkozijnen.

het raamwerk in de garage voor de isolerende wand wordt getimmerd	en de garagedeur wordt er in gehangen	de bovenkant van de garagedeur moet nog wel afgewerkt worden	de drempel van de garage wordt gestort
Ze snijden netjes de randjes pur weg	hé, ze schrijven op mijn kozijnen!
Dan gaan ze weer buiten verder, een frame timmeren ter voorbereiding voor het storten van de cementvloertjes op het garagedak en de balkonvloer.

	en dan storten ze er een laagje cementbeton op

Vorige week heeft Ferry alle gaten geboord en sleuven gefreesd, nu komt de electricien om het netjes verder af te werken		We hangen een brievenbus op, en dat is maar goed ook, hij hangt nog maar net, en er komt al post!
Af en toe ruimen ze ook wel eens op, netjes alle rotzooi in de container, aanvegen, en ook het kapotte raam mag weg.
het gedeelte van het raam wat nog hergebruikt kan worden halen ze er uit	netjes alle glas opvegen	en de rest van het raam gaat in de container	hop weg! zonde hoor, had niet nodig geweest....
De deurkrukken liggen al klaar	De werzalit wordt gebracht

nu de timmerlui een weekje pauze hebben heeft Jan even tijd om op zijn gemak foto's te maken van waar alle electriciteit leidingen lopen, voor later als alles klaar is, dan weten we nog waar ze zitten.

en waar de buisjes voor de screens zitten, want als ze straks gaan voegen en het werzalith er tegen aan zetten, zijn we die zomaar kwijt natuurlijk

21 februari, ze gaan beginnen met de werzalit.
eerst afmeten	dan zagen	na de eerste plank maken ze een soort mal met een plank en een blokje, zodat het gemakkelijker afmeten is	gewoon tegen het blokje leggen en je hebt de juiste maat
tussen de gemetselde muur en het werzalith komt een metalen waterslag	maar wat raar: aan de beide kanten van het huis steekt het werzalith er niet even ver over heen!
Boven de waterslag wordt een profiel bevestigd waar straks de eerste plank in gezet kan worden
eerst op maat zagen	dan op zijn plaats zetten	gaatjes er in boren	en vastschroeven
ondertussen boven band aanbrengen	dan kunnen de planken naar boven	de zijkanten worden netjes geverfd	en dan gaat de 1e plank er tegen aan
het wordt vastgezet aan het raamwerk	controleren of het allemaal netjes rechtzit	onder het raam moet een stukje uit de plank gezaagd worden	en past er dan nog net niet netjes onder
net te krap	dus nog een stukje afzagen	verven	en op zijn plek brengen
zo, nu zit hij netjes	dus kan hij worden vastgezet
Af en toe komen er kleine beschadigingen op het werzalit, ondanks dat ze best voorzichtig werken, maar dat werken ze weer netjes bij met de grijze verf

na een dag werken zit de noordkant er bijna op
Als ze tot aan de bovenkant van de ramen zijn gekomen, gaan ze eerst verder met de voorkant van het huis, en daarna de zuidkant.
	Hier doen ze nog extra rubberen strips naast de ramen, omdat dit de kant is die het meest van de wind en de regen te lijden heeft zeggen ze		Tenslotte verder met de achtergevel
Ze maken nette gaatjes voor de buisjes voor de screens		Boven de ramen komen ook waterslagen, maar he, die zijn niet mooi in RAL 9001 kleur, maar gewoon kaal aluminium!

Nu alle waterslagen er op zitten, gaan ook de voegers aan het werk
Ze zijn 's morgens zo vroeg steeds dat we maar even een "berichtje" voor ze achterlaten, als we iets speciaals willen.
Als er tussendoor een dag regen is werken ze binnen verder, daar is ook nog genoeg te doen, zoals de koplatten tegen de deurkozijnen zetten
Maar buiten is het hoofdwerk; niet alleen werzalith, maar ook de vensterkozijnen, waar de beschadigingen worden geplamuurd, zodat Jan verder kan met verven

Jan gaat de vensterkozijnen op de zolderverdieping verven, maar eerst plakt en niet hij wat van de door de wind losgescheurde folie vast

dan gaat hij schuren, maar het is wel lastig, de steiger is steeds verder scheef gaan staan
Van boven af de stelling heb je mooi uitzicht: hier zijn ze aan het dieptemeten in de sloten
Eind februari: de loodgieter komt, maar hij mag direct weer terug, want de kleur van de daktrim is geen RAL 9001.

Zaterdag 1 maart, verven van de dakbeschotten, we krijgen een dagje hulp van Joost.
de timmermannen hebben alles netjes klaar gezet	rijen vol langs de muren	Eerst moet alles geschuurd worden	De planken zijn niet allemaal van even goede kwaliteit
ook veel deuken en krassen	dus moet Jan af en toe even plamuren	daarna kunnen we verven, de zijkanten met de kwast	en de platte kant met een rollertje
als we klaar zijn leggen we ze op rijen neer.	en verft Jan de kopse kanten
En dan liggen ze keurig klaar voor de timmerlieden die maandag weer komen werken
Maar ze gaan eerst nog verder met de werzalith, waar Peter keurige gaatjes maakt voor de leidingen van de screens

en voor ze aan de gevels verder omhoog kunnen met de werzalith, moet er voor de kanaalplaten nog folie, dat waren ze eerst vergeten, maar er is niet zo veel meer, het wordt echt restjes zoeken uit de afvalcontainer... iets ruimer materiaal bestellen is wellicht toch handiger? Want nu zit het toch niet echt helemaal netjes!

De steiger achter zakt steeds schever, op mijn aandringen (er wordt storm verwacht) zetten ze hem toch maar even vast
En dan eindelijk: het laatste stukje werzalith gaat er op.

Als het werzalith er helemaal opzit, is het tijd voor de onderkant van de windveren en de goten, de timmerlieden zetten ze erop, en Jan en ik werken er direct achter aan: plamuren, schuren en verven. Want nu staan de steigers er nog en kunnen we er nog bij.


Het wordt druk boven op de steigers, want nu komt de loodgieter met de kralen voor de dakgoten, nu met de goede kleur, en gaat ook aan het werk. Maar het is stralend weer en ieder heeft goede zin, dus het verloopt prima.


6 maart, het werk boven is klaar, vandaag zouden de steigers afgebroken worden, maar ze komen niet! De hekken gaan wel weg.

Stelletje vandalen trouwens hoor, die hekkenslopers, mijn brievenbus is helemaal stuk!
7 maart: Een drukke dag: het lijkt wel of alles tegelijk moet gebeuren vandaag: de steigerbouwers breken de steigers af, de timmerlieden moeten de betimmeringen voor de randen van het garagedak en het balkon nog maken, en de dakdekkers zijn er ook vandaag!
De steigers worden afgebroken.



Zodra ze er bij kunnen maken de timmerlieden de bekistingen in orde (dat kon niet eerder omdat de steigers in de weg zaten), terwijl om hen heen de steigers verder afgebroken worden. Hout er op, gaatje maken voor de goot, dichtpurren.


Bij het bevestigen van de plank boren ze net te schuin of te diep en breekt er een stuk van de baksteen af, oeps!		Maar ze lijmen hem er gewoon weer netjes op hoor, later nog even voegen, niets meer van te zien!
Direct achter de timmerlieden aan werken de dakdekkers. Ze beginnen eerst met het garagedak; leggen isolatie, "lijmen" met hitte de bitumen er op, maken netjes een gat voor de goot, en een witte afdekking op de randen.



beetje afknippen, passen, nog wat knippen, lastig werk hoor.... het is dan ook niet gek, dat het niet perfect is

			en het garagedak is klaar!
Verder op het balkon achter. Maar omdat de timmerlieden daar ook nog bezig zijn, werken ze lekker rommelig door elkaar. Af en toe lopen ze elkaar in de weg, af en toe helpen ze elkaar maar even, omdat ze toch moeten wachten. Maar het gaat allemaal prima.

iets ombuigen kun je ook met een stuk steiger doen natuurlijk


De steigerafbrekers zijn niet alleen weinig bereid mee te werken in de volgorde die wij graag willen, ze zijn ook nog eens onvoorzichtig: gevolg: een dikke kras op de werzalith.
We gaan even thuis lunchen, en als we terug komen, liggen alle bitumen er al op, en zijn ze met de witte randen bezig.		En er is een huis achter de steigers vandaan gekomen, het is inderdaad wel erg groot, en als ik heel eerlijk ben ook wel een beetje saai......

maandag, 10 maart. Even rust na die hectische vrijdag. We gaan eens even op ons gemak kijken hoe het er voor staat.
Oei, nu de steigers weg zijn zien we dat er wel veel rommel is blijven liggen buiten.
En nu de steigers weg zijn, zien we ook dat de raamdorpels echt lelijk zijn.
En heel veel puntjes die toch wat slordig afgewerkt zijn, een paar voorbeelden:
Er komen nog rachels onder het werzalith uiter komen nog rachels onder het werzalith uit	Er is blauwe folie te zien tussen het werzalith en de dorpel	De naden lopen niet mooi gelijk	Dit spreekt voor zich
Het hoekprofiel is nu al weer kaal, doordat de regenslurf niet weggehaald of vastgezet is.
De blauwe doos hebben ze er later naast gezet. Maar zo past er geen dubbel plaatje overheen.
Maar een paar dagen later komen ze opruimen en nog wat puntjes in orde maken. De loodgieter komt voor de regenpijpen. En De Vries komt de ramen nakijken en de voordeur er in hangen. Weer een drukke boel dus.
Eerst de foto's van de loodgieter met de regenpijpen, hij werkt netjes, doet zelfs een oude trui om de bovenkant van de ladder om de werzalith niet te beschadigen, en maakt als hij klaar is de pijpen netjes schoon met een speciaal schoonmaakmiddel.





Peter gaat de buizen voor de meterkast beter neerleggen, Adrie zet de sloten in de deuren.

En de doos voor de screen moet er weer uit en beter er in!		Ze snijden de wapperende regen-plastic-pijp er ook af, beetje laat, kwaad is al geschied. Met de trap konden ze er al niet meer bij, want het ging behoorlijk stormen!
Dan gaan ze (op ons verzoek, want het begint inmiddels hard te stormen, en de rommel waait ondertussen alle kanten op) eindelijk opruimen. We helpen maar een beetje mee, want we willen ook niet dat de rotzooi bij de buren een raam inwaait!
De Vries komt langs voor de kozijnen, maar kan nu het raam niet omdraaien, het stormt inmiddels te hard. Ze gaan wel de voordeur er in hangen. De plaat (die nu als deur dienst deed) gaat er uit, en ze hangen er een mooie voordeur in.


	hmm, tja, dat hadden we al verwacht; een kier, want het kozijn is scheef		maar, het kan wel opgelost worden wordt ons uitgelegd. (het hele verhaal is te lezen in het dagboek.)

13 maart 2008, de dag van de casco oplevering.
's Morgens vroeg is Henk, de servicemonteur er al, en die gaat aan de slag om nog snel een aantal puntjes "weg te werken"
Hij poetst de raamdorpels, maar ze blijven lelijk, later bij de oplevering belooft Geert dan ook nieuwe.
En ook de aanslag op de bakstenen probeert hij schoon te maken, dat lukt gedeeltelijk, de rest moet "slijten" zegt Geert.
Hij neemt de deur onderhanden. Netjes, zoals het een vakman betaamt, hakt hij voorzichtig een klein stukje uit het kozijn, zodat het scharnier er netjes in kan, en schaaft een heel smal stukje van de deur af. En inderdaad, het wordt netjes.

Dan lopen we het huis door, en Geert noteert op het opleverrapport wat er nog niet in orde is, en in orde gemaakt zal worden.		Bijvoorbeeld: een barst in de keukenruit. En zo nog een hele lijst met punten.
Als alles naar tevredenheid genoteerd is, krijgen we met een handdruk (ach ja, per slot is het toch best een "moment", dus dat moet even officieel) de sleutels overhandigd. Nu is het dus "ons" huis (en van de bank).